Een prentenboek zie je hier niet vaak. Ik vind het wel mooi maar ik heb verder niemand om het mee te delen. Het zijn toch wel echt dingen waarvoor ik iets van een kind in de buurt zou moeten hebben. Daarmee zeg ik dus niet dat ik er niet van kan genieten. En ik lees er te weinig van om te weten wat ik goed vind en wat niet. Wat ik wel weet is dat er 1 iemand is waarvan ik de boeken sowieso in huis wil hebben. Dat is de maker van ‘Waar is Grote Broer?’. Dat is @lindefaas_illustrations. Dat is geen verrassing. Voor degene die mij al een beetje kennen dan. Voor de menschen die het nog niet weten IK <3 LINDE! En in haar laatste boek wordt vast ontzettend duidelijk waarom.
Ohja! Ik heb met haar ‘een soort van gesprekkie’ gehad. Dat staat nu dus ook online. Misschien heb je het al gehoord. Ik sprak met haar over van alles maar vooral over haar werk. Waar komt het idee voor dit boek bijvoorbeeld vandaan? Dat soort dingen. Ga maar gewoon luisteren als je Linde ook awesome vindt. Duurt maar zeven kwartier. Ik kan nu wel doen alsof ik nu ga lezen maar dat heb ik natuurlijk allang gedaan. Meteen toen het binnenkwam. Maar moest nog een reden vinden om het te posten. Toch even voor de formaliteit: Ik ga lezen. Tot zo.

Kleine Broer en Grote Broer zijn twee kikkers. Niet echt een goed dier om te zijn in de jungle. Overal ligt gevaar. Kleine Broer weet dat natuurlijk en denkt van “JA DAAAAAHAAAAG! IK GA TOCH NIET UIT M’N VEILIGE HUISJE!” En dan peert Grote Broer hem ineens. Lekker dan… Wat nu? Dat moet je zelf maar lezen.

Oké. Hoe moeilijk gaat het zijn om geen spoilers te geven bij een boek dat zo dun is. Gelukkig zegt Linde er zelf over er geen probleem mee te heeft maar toch probeer ik het zonder. En daarom begin ik gewoon bij de cover. Vanaf het eerste moment dat ik dit plaatje zag op de instagram van Linde ben ik verliefd op Kleine Broer. Een ogenschijnlijk simpel figuurtje met een hoop emotie. Simpel zeg ik… pfff… Doe na dan! Hmmm… Hoe simpel is het eigenlijk? Hoe vaak maakt ze dezelfde tekening? Hoe lang duurt het voordat het goed is? Dat kan je dus horen in ons gesprekkie. Maar voordat dit op een advertorial begint te lijken ga ik even verder met het boek. Kleine Broer dus. Op de cover. Die oogjes. Daar word je toch zo melancholisch als wat van?

Als ik het opensla krijg ik meer tekst dan überhaupt in haar andere boeken te vinden is. Met “andere” bedoel ik ‘Ik neem je mee’, waar geen tekst te vinden is, en ‘De Jongen en de Walvis’ waar er 1 zinnetje per bladzijde staat. Ik kom er nu dus achter dat ik helemaal vergeten te vragen ben waarom dat zo is. Wordt ze zekerder om meer taal te gebruiken of gebeurde dit gewoon? Misschien komen we er ooit nog achter. Tegelijk verovert Kleine Broer weer mijn hart met zijn oogjes. En later kom ik erachter dat de nacht toch wel heel goed bij Linde past. De kleur blauw. En weer iets later komt mijn favoriete illustratie uit dit boek. Weer die oogjes. En natuurlijk gaat er geen boek voorbij zonder een vogel. De hysterische plaat blijft dit keer uit. Alhoewel… voor mij hysterisch. Ik kan me voorstellen dat er sommige mensen zijn die zullen zeggen “ho eens even meneer De Sebastiaan. Wat jij hier zegt klopt niet. Moet je al die heftige kleuren eens zien hier.” En daar heeft diegene dan misschien wel een beetje gelijk in.

“Maar die prenten hè… allemaal leuk… hebben die eigenlijk wel wat met elkaar te maken?” Tuurlijk! Het is een verhaal. Gek. En die vind ik aandoenlijk. Eentje die iedereen vast wel herkend. Of niet. Ik wel. Dat kan ik je wel vertellen. Dat je bang bent voor wat er komen gaat. Dat je denk het alleen te moeten doen. Dat je toch die sprong durft te nemen en erachter komt dat… Nu kom ik wel in spoiler gebied. Ga het gewoon lekker zelf bekijken. Het zal je niet teleurstellen. Dat is mijn garantie. De ‘de sebastiaan garantie’ dus. Je kan er verder helemaal niks mee maar je hebt het wel. 

En als ik het uit heb kan ik weer opnieuw beginnen. Er blijkt iets met dit boek te zijn. Ik heb het niet gezien. En ik heb nog wel twee goedwerkende ogen. Het blijkt dat ik op andere dingen let. En dat maakt dit boek prachtig. Maar echt. Als je van Linde houdt dan hou je ook van ‘Waar is Grote Broer?’ En Linde vast ook van jou.

'een soort van gesprekkie' met Linde Faas

'een soort van recensie' van Waar is Grote Broer?