Sinds ik @mglnrd haar debuut ‘Keverjongen’ heb gelezen heb ik besloten om alles van haar te lezen. Dus als ze met iets nieuws komt ben ik van de partij! Gelukkig kan je bij @dekinderboekwinkel echt alles bestellen. Als het nog niet uit is kan je ze wel gewoon vragen van ‘Jow! Doe mij is die nieuwe MG!’ Zo zeg ik het natuurlijk niet echt. Ik zei het wel iets vriendelijker dan dat. En daarbij ben ik niet echt een rapper. Want blijkbaar denk ik dat rappers zo praten. Genoeg inleiding. Ik ga lezen Tot zo.

Twitch heeft in het bos vlakbij een geheime schuilplaats. Dat is knetter handig als je in alle rust vogels wilt bekijken. Want dat is zijn hobby. Hij is een vogelspotter. Maar dan loopt er ineens overal politie. Er is iemand uit de gevangenis ontsnapt en houdt zich schuil in het bos van Twitch. Maar daar heeft hij helemaal niks mee te maken. Toch?

Ik heb altijd zin in een MG. Het is altijd avontuurlijk en doet ze altijd gedegen onderzoek. Dat moet ook wel als je over iemand gaat schrijven die alles over vogels weet. Ze kan moeilijk dingen gaan verzinnen. Alhoewel me dat waarschijnlijk niet op zou vallen. Ik weet namelijk niet bijster veel over vogels. Het verhaal komt al snel op gang en natuurlijk weet ik meteen hoe het zit. Zoals ik altijd denk te weten hoe het zit. De arrogantie. Bah. Maar elke keer flipt dat van het een naar het ander. Ik vind het ook gewoon leuk om te speculeren. Laat me lekker. Of zit jij gewoon te lezen en je niks af te vragen? Gewoon van de letters woorden te maken en van de woorden zinnen. En dat is het. Nee toch? Lang verhaal kort. Ik weet wie de escaped convict is die op de cover genoemd wordt. Niet dus. Geeft niet. Wel weet ik dat Twitch keihard verraden gaat worden. Tenminste. Denk ik. Ik vertrouw er in ieder geval heeeeeelemaal niks van. Het is mooi, maar ook schrijnend, hoe Twitch denkt geen mensen nodig te hebben. Maar als hij dan toch aandacht krijgt vind hij het fijn. Misschien wel iets te. Als ik het lees vind ik hem ook mega naïef. Maar ja. Snap ik wel.

En als ik even verder ben zit ik me af te vragen wat er aan de hand is. Want ik kom er niet zo lekker in. Om nu gelijk het boek de schuld te geven vind ik ook zo flauw dus kijk ik eerst even naar mezelf. Oké, ik ben wat onrustig de laatste dagen. Ik m’n hoofd maken alle draadjes die maar contact met elkaar kunnen maken contact. Behalve dan degene die je doet besluiten dat er morgen weer een nieuwe dag is. Dat je niet elk idee in je hoofd hoeft uit te werken. Dat je het even opschrijft en doorgaat met slapen. Op dat soort momenten wordt lezen niet gemakkelijker. Maar je zou kunnen denken dat je je kunt verliezen in een boek. Dat je je gedachten even op iets anders kunt richten. En daar zeg ik het volgende op: klopt! Die ervaring heb ik namelijk wel. Dus ergens is er iets met dit boek aan de hand. Misschien is in het Engels lezen nu lastiger? Maar het kan misschien ook wel aan het volgende liggen…

M.G. Leonard is na haar debuut Keverjongen (Beetle Boy) beter gaan schrijven. Denk ik. Want wat weet ik nou. Het lijkt in ieder geval zo. Na haar eerste trilogie is Twitch haar eerste solo boek. Tussendoor bracht ze drie Adventures on Trains uit (dader op het spoor) samen met Sam Sedgman. En dit boek voelt wel goed geschreven aan maar ook iets te goed ofzo. Te bedacht? En dat is niet het goede woord hoor. Denk ik. Het lijkt wel als of er teveel woorden worden gebruikt om iets te vertellen. Volgens mij word ik wat moe van al die bijwoorden. Maar ja… zoals gezegd kan dat ook liggen aan mijn eigen hoofd. Dat er op het moment geen ruimte is voor die extra woorden. Dat als ik het op een ander moment had gelezen alles prima m’n brein bereikte. En ineens bedenk ik iets! Omg. Als dat zo gaat zijn moet ik denk ik huilen. Want ik weet niets over 1 persoon. Dit gaat dus weer over het verhaal. Ik zit er ineens weer helemaal in! En als ik het uit heb had ik weer een super fun time. Net zoals alle boeken van MG.

Ik voelde aan alles dat Maya alle moeite erin heeft gestoken dat mogelijk is. En in het nawoord onderstreept ze dat flink. En daar word ik warm van. Miss Leonard is echt een van die schrijvers die onderzoek doet met een hoofdletter O. Dat merkte ik in Keverjongen, de Dader op het Spoor serie en ook weer in Twitch. Keep on the good work!

ps. Volgens mij is er een vertaling op komst! En dat verdient Twitch ook.