Weet je nog dat ik in @kinderboekwinkelutrecht rondliep en alle tips in de wind sloeg? Dit boek nam ik dus mee. Volgens mij zwaar beïnvloed door van alles en nog wat natuurlijk. Want deze titel hoor al wel een tijdje rondzweven en moest het er een keer van komen. Die keer is nu. Eigenlijk een tijdje geleden. Deze soort van recensie is namelijk veel later dan het daadwerkelijke lezen. Geeft niks.
Bij het posten van de “next up” instakwis kreeg ik verschillende reacties. Van “Zo’n prachtig boek!” tot “Wat een k*tboek is dit.”. In welk kamp zit ik? Of misschien wel ergens ertussenin? Met plek 76 in de #gv100 kan er van alles gebeuren. Bij het zien van de cover hoef ik iig over te geven. Dat is al een pluspunt. Ik vind het zelfs best wel tof. Wel een takkegevaarlijkhoge brug moet ik zeggen. Ik vind het mannetje op de brug erg schattig moet ik ook zeggen Van wie weet ik niet. Ik ga lezen. Tot zo.

Ergens ver weg woont Janis. Frid woont daar ook en gaat af en toe weg om spullen te halen. In de tussentijd snijdt Janis lepels uit hout. Helemaal leuk zou je denken. Nou echt niet! Frid blijft namelijk zo lang weg dat lepels snijden Janis niet in leven houdt. Janis besluit Frid te gaan zoeken. En dan begint het avontuur. Alhoewel… die was eigenlijk al heel lang geleden begonnen.

De mensen noemen Lampje weleens in een en dezelfde zucht met Lepelsnijder. Ik snap dat al heel snel. Want het lijkt me een beetje dezelfde toon te hebben. Maar daardoor ligt er voor mij ook de mogelijkheid om het wat traag te laten zijn. Dat het te bedacht gaat worden. Maar dat valt nu nog reuze mee. Het heeft wel iets sprookjesachtigs ofzo. De opzet vind ik behoorlijk interessant. Ik weet niet of het een spoiler is als ik dit zeg maar Janis is gehersenspoeld. Zijn beeld van de wereld is helemaal vertekend en al zijn geloof zit bij 1 iemand. Het zou kunnen dat het echt tof gaat worden. Janis die keiharde inner journeys ondergaat. Maar dat lijkt mee te vallen. Voor mij dan. Ik begin me te ergeren…

Ik begin me te ergeren aan de hoofdpersoon. Janis dus. Ik weet niet zo heel goed waarom precies. Tenminste… ik weet het wel maar het woord komt niet in me op. En dan heb ik een klein gesprekje met iemand die het ook las. Nadat ik het uit had. En dan valt het woord dat ik zoek. Lijdzaam. Dat is het! Het internet zegt: lijdzaam bijv.naamw. Uitspraak: [ˈlɛitsam] kalm en zonder je te verzetten Dat is het precies! Die Janis overkomt allemaal dingen en doet helemaal niks! Zijn dit spoilers? Misschien vind een ander dat hij juist dingen doet. Op een ander soorteigen manier Zou kunnen. Maar ik vraag me af waarom hij niet wat harder erin gaat. Tegelijkertijd kan ik het me ook wel weer voorstellen als je compleet afhankelijk bent gemaakt. Hoe moet je dan weten hoe je voor jezelf moet opkomen… Feit is dat ik er iig maar slecht tegen kan. Hup. Actie. Er is trouwens ook een mysterie…

Natuurlijk is Frid zoeken niet het enige dat Janis aan het doen is. Tenminste… hij komt achter dingen. Dat idee vind ik wel tof maar ook hier erger ik me. Weer dat woord. Lijdzaam. Als ik zou meemaken wat Janis meemaakt zou ik hem helemaal flippen. Maar hij blijft kalm en zich niet verzetten. Het is nou eenmaal zo. Ofzo. Maar goed… Ik moet stoppen. Voordat ik echt allemaal spoilers zit te verkondigen hier. Dat is niet de bedoeling. Nog even een kleine conclusie…

Ik vond het niet verschrikkelijk. Ik vond het ook niet geniaal. Ik vond het niet afschuwelijk en niet gruwelijk. Ik heb het gelezen. Ik kan meepraten. Ik kan zeggen dat ik het prima vond. Ergere en irriteren zijn ook emoties. Soort van. Gemoedstoestanden zijn het. Het heeft dus iets met me gedaan. Niet de schrijfstijl of het verhaal, maar Janis. Lijdzaam is niet zo mijn ding. En ineens schiet er iets in mn hoofd nu. Misschien snap ik waarom ik het zo vreselijk vind…

Op een gegeven moment had ik in mijn jeugd iets besloten. Het ene oor in het andere oor uit. Gewoon doen wat er van me wordt gevraagd. Soort van. Ik probeerde lijdzaam te zijn. Van binnen ging ik kapot en van buiten volgens mij ook. Maar op de momenten waarop ik dacht dat het handig was om dit te doen werkte het. Een soort van. Het gezeik ging wel niet voorbij maar op het moment zelf werkte het. Een soort van. Maar goed… Genoeg weer. Lijdzaam is niks voor mij.