Een tijdje terug zag ik deze titel. Toen nog niet overal. Want het was de eerste keer. Daarna zag ik het overal. Maar die eerste keer was ik meteen geïntrigeerd. Door de titel. Films die Nergens Draaien. Over welke films gaat het? Zijn ze zo slecht dat als iemand ze ziet hun ogen spontaan uit hun kassen ploppen? Dat dacht ik trouwens niet hoor. Dit zeg ik om een soort van grappig te zijn ofzo. Want ik zie ook de cover en die vertelt mij iets anders. Die geeft nog een beetje meer kracht aan de titel. Films die Nergens Draaien. Het heeft iets mysterieus. Alsof niemand ze mag zien. Maar waarom dan niet?
Ik dus naar de boekhandel zodat ik het boek in mijn vakantie zou kunnen gaan lezen. Ik heb zelfs Jurassic Park: The Lost world laten liggen voor deze. Want ondanks dat @kevinhassing het advies gaf om te wachten tot de hype voorbij was, want dan zijn mijn verwachten altijd te hoog geloof ik, geeft diezelfde Kevin een betoog waardoor ik niet kan wachten. Luister ons soort van gesprekkie terug. Dan wordt jij ook overgehaald wat ik ook straks ga zeggen. Het is trouwens mijn eerste @yorickgoldewijk. Ik heb dus zacht gezegd goeie verhalen over dit boek gehoord en het wordt tijd dat ik nu ga lezen. Tot zo.

Cato haar mam is dood. Op de achterflap staat dat iets poëtischer. En dan op een dag vind Cato een kaartje. Een bioscoopkaartje. Niet voor een voorstelling hoor. Dus zij naar die bioscoop enzo om er vervolgens achter te komen dat hier films te zien zijn die nergens draaien. Huh? Films die Nergens Draaien zijn wel hier te zien. Dan draaien ze dus wel… Naja. Een bizarre aan gelegenheid kan ik je zeggen. Maar wegrennen doet ze niet. Zeker niet zelfs. Dit avontuur gaat ze zich nog lang herinneren. Of niet…

Meteen sluit ik Cato in m’n hart. Wel heb ik het halve boek haar naam niet als Cato uitgesproken maar als Kaato. Geen idee of dit overkomt op papier maar als je de podcast luistert hoor je precies wat ik bedoel. Geen idee waarom eigenlijk. Ik vond het ook niet raar. Totdat ik me realiseerde dat het anders is. Dadelijk spreek je het toch uit als Kaato en beledig ik nu allemaal mensen. Ach tja. Het leven. Even back to business. Waarom sluit ik haar meteen in m’n hart? Ze is scherp en ze heeft een bepaalde manier van denken. Zoals ze denkt over hoe zij en een kruisspin totaal verschillende wezens zijn, zo vlak naast elkaar kunnen leven, terwijl ze zich tegelijk in een totaal andere wereld bevinden. Tja. Wat voeg ik daaraan toe. Is het filosofisch? Hoe dan ook ik probeer mezelf nu te verplaatsen in de enorm grote zwarte spin die hier zojuist door de tent kroop. Die ik ving met een glas en een velletje papier. Die ik vervolgens naar buiten smeet waar het net zo zwart was als hijzelf. Of zijzelf. Of henzelf. Dat weet ik niet.

Dit is een verhaal dat ik niet eerder las. Dat wist je al maar dat bedoel ik natuurlijk niet. Je hebt van die verhalen die heel erg lijken op iets anders. Bij deze heb ik dat niet. Het is 1 in zijn soort op de boekenplank. Nu ga ik iets geniaals doen. Maar echt iets super geniaals. Dat zal wel meevallen hoor. Ik probeer gewoon een hype te creëren hierzo. Komtie hè. Dit boek kan ik aan de hand van Films die Ergens Draaien een beetje toelichten. Was dat geniaal ofnie?! Ik snap dat de informatie die zo gaat komen wel een beetje aan de verwachtingen moet voldoen maar het idee is goed. Geniaal al zeg ik het zelf.

Films die Ergens Draaien dus. Want ik moest aan een aantal dingen denken. En ik kan me voorstellen dat Yorick deze ook heeft gezien. Dit probeer ik zonder spoilers te doen trouwens. Ik probeer de ideeën van de film duidelijk te maken. Of zal ik alleen de titels noemen? Dan kan je zelf besluiten of je deze films ergens gaat draaien en dan geef ik geen spoilers. En als je de films al kent dan snap je in welke hoek je moet denken. Ja. Dat ga ik doen. Het leek erop dat de genialiteit van het idee ten onder ging maar het is weer helemaal terug. Het gaat om vier films…

Back to the Future;
Eternal Sunshine of the Spotless Mind maar dan andersom;
Stargate;
Inception maar dat gebeurde niet.

Doe met deze informatie wat je maar wilt. Met deze vier films kom je er wel. Eigenlijk drie. Maar op een gegeven moment had ik iets in m’n hoofd waarvan ik dacht dat het heen zou gaan. Dus dacht ik aan Inception. Maar dat gebeurde dus niet. Dat zei ik net ook al. Ik ben benieuwd of Yorick ook daadwerkelijk zijn inspiratie uit deze films heeft gehaald. Hij was Kevin zijn tweede keus om uit te nodigen voor ‘een soort van gesprekkie’. Op 1 stond Kelly maar die is volgende week al te gast. Wat vind jij? Moet ik Yorick uitnodigen? Daaristie weer hoor. PUBLIEKSPARTICIPATIE! 

Lang verhaal kort… Vele zijn diep geroerd door dit verhaal. En dat snap ik. Ik nog niet. Ik ben teveel bezig geweest met ‘of het wel klopt’. Ik moet het over een tijdje nog eens lezen om echt te begrijpen wat er zoal staat. En een bezoek van Yorick zou een mooie gelegenheid kunnen zijn.