“Voor fans van De Jongen Onder Water” lees ik ergens. Dat wil ik natuurlijk lezen! Tegelijk zijn de verwachtingen wel meteen zo hoog gestegen dat het eigenlijk alleen maar kan tegenvallen. “Oké Sebastiaan. Denk daar niet aan. Openminded blijven kerel! Jij kan dit!” speel ik als mantra af in m’n hoofd. En dan kan ik nu gaan lezen. Tot zo!

Billie wil cabaretier worden. Helemaal leuk en helemaal prima! Je moet immers je dromen volgen en als je toch de hele dag al grappen aan het bedenken bent waarom dan ook niet? Hij weet wel waarom niet… Hij stottert…

Vanaf moment 1 is het me duidelijk dat ik De Jongen Onder Water meteen daadwerkelijk moet loslaten! Niet erg maar wel jammer. En nu ik dit schrijf begin ik te mijmeren over precies dat boek. Die wil ik ook weleens in het Engels lezen. Zoals het is opgeschreven door schrijver zelf…

Terug naar dit boek!

Ik las nooit eerder iets met een stotteraar in de hoofdrol en naast mijn wit en man zijn kan ik weer kan weer iets aan mijn privilege lijstje toevoegen. @helenrutteruk geeft me geloof ik een goed beeld van hoe het leven voor een stotteraar moet zijn. Ik zeg nadrukkelijk ‘geloof ik’ want echt begrijpen en voelen hoe dat is zal ik het nooit doen.

De echte lagen blijven een beetje uit maar daar ga ik niet over zitten te zeuren. Ik vond het een fijn boek en het muzikale extraatje is voor mij ook echt een fijn extraatje. En er zitten grappen in dit boek. Moppen. Dat is een beter woord. En die zijn me een partij flauw! Hahaha!

Ik hou wel van een coming-of-age verhaal en dit is er echt eentje! Maar als ik De Jongen Onder Water wil lezen kan ik beter De Jongen Onder Water gaan lezen. Ik moet echt eens STOPPEN MET VERGELIJKEN! Maar volgens mij gaat me dat nooit lukken…

Laat ik dan nu ook precies dat doen waarvan ik net nog zei dat ik het niet moet doen. Dit boek is wel voor fans van ‘Timur’.