Daar ga ik! Het laatste deel van wat in hier kennen als Chaotische Goden. Ik kan wel weer zitten te zeggen hoe jammer ik het vind dat dit te weinig is gelezen, maar daar hebben we niks an. Ik kan alleen maar zeggen dat je deze serie gewoon echt moet gaan lezen. Wat er ook in dit laatste deel gebeurd. Voor mij is het allemaal goed. Ik heb het vertrouwen. Volgens mij heb ik alles al gezegd wat er over deze serie te vertellen valt. Helemaal na deel 3. Dat was raak. Misschien gebeurd er op magische wijze nog iets dat ineens iedereen dit gaat bestellen bij @uitgeverijbillybones en worden de laatste twee alsnog vertaald. Je weet maar nooit. Ik ga in ieder geval beginnen aan het einde. Hierna is het klaar. En dat is goed. Ik ga lezen. Tot zo.

Eliot is het wel aardig beu. Hij wil er alles aan doen om zijn mam te redden. Maar de wereld staat op het punt tot ontploffen. Een oorlog staat voor de deur. Een oorlog door Goden. De hele wereld zal in eeuwige verdoemenis belanden. De laatste chaossteen moet nog gevonden worden en Elliot moet kiezen tussen het goede en het kwade. Maar voor beide is wat te zeggen.

Inderdaad. Ik voorspelde het goed. Ik heb alles al wel gezegd wat er over deze serie te vertellen valt. Het komt tot een episch einde waarin de goden weer een bizar hilarische rol spelen. En daarmee heb ik in 1 zin de drie woorden die achterop staan om dit boek te beschrijven genoemd. Maar ook de emotie blijft ook echt niet achter. De relatie tussen Elliot en z’n mam krijgt een prachtig moment waar de Griekse mythologie centraal staat. Eigenlijk gewoon een situatie die we wel een beetje kennen maar dan met deze twee personages. Natuurlijk ga ik niet zeggen hoe en wat. Aan spoilers doe ik niet. En dat is toch wel ingewikkeld als je al bij deel 4 bent. En weer kan ik niet helpen dat m’n ademhaling stokt en m’n ogen zich vullen met water. Elliot is m’n vrind. En als je nu denkt van “wat een huilebalk en aansteller is de sebastiaan zeg!” Dan zeg ik dat je je niet zo moet aanstellen. Huilen is fijn. Huilen is goed. En daarbij valt er ook in dit boek weer een godsvermogen (zie je wat ik daar deed) te lachen.

Tja… Wat wil ik er verder zoal over kwijt. Uhm… Gewoon gaan lezen. Is echt te gek. Serieus. Deel 1 is maar een tientje. En als je het leuk vind om in het Engels te lezen zou ik dat helemaal gaan doen. Ooit ga ik de eerste twee delen nog in het Engels lezen. Helemaal leuk. Maar voor nu is het Elliot-Out.